22

აგერ უკვე ერთი კვირაა.. რაც საბოლოოდ გავაცნობიერე ვინ ვარ , ძირფესვიანად შევიცანი საკუთარი თავი და ვიგრძენი ჩემი სიძლიერე. აგერ უკვე ერთი კვირაა არაფერი ხდება ჩემ ცხოვრებაში, მაგრამ ამდენი არასოდეს მომხდარა . მეღიმება. გარეთ რომ გავდივარ, ყურსასმენებს ვიკეთებ მეღიმება . არ ვიცი რა მაბედნიერებს , არ ვიცი რა მიზეზი მაქვს . არა, ვიტყუები , ვიცი .… Continue reading 22

2/2 (5 – Final destination)

“You, yourself, as much as anybody in the entire universe, deserve your love “ “The secret of health for both mind and body is not to mourn for the past, nor to worry about the future, but to live the present moment wisely and earnestly. The past is already gone, the future is not yet… Continue reading 2/2 (5 – Final destination)

2/2 (2-уборка)

И любишь, и ненавидишь   ОН: Небо – это для главного, потому что, по нему люди летают на самолетах из страны в страну. И самолеты – для главного, потому что, они падениями своими исполняют предначертание судьбы. И люди для главного, потому что они поступками своими приближают конец земли. ОНА: И земля для главного, потому в… Continue reading 2/2 (2-уборка)

2/2 (1-blurry)

кислородное голодание ОН: Вы слышали, что сказано: не прелюбодействуй? И что: всякий, кто смотрит на женщину с вожделением, уже прелюбодействовал с нею в сердце своем. Представьте, какое огромное сердце должно быть у мужчины, чтобы в нем могли поместиться все женщины, на которых, он смотрит с вожделением? Это, даже, не сердце, а большая двух спальная кровать,… Continue reading 2/2 (1-blurry)

ოცდაორი მთვარე (12)

  5 თვე .. თითქოს  არაფერია როცა უკვე იპოვე ის ვინც შენთვისაა შექმნილი , ვისთანაც გინდა მთელი ცხოვრების გატარება , მაგრამ.. ვუყურებდი ისე თითქოს პირველად ან უკანასკნელად ვხედავდი. ვაკვირდებოდი მის ყველა უჯრედს . ვაკვირდებოდი ყვავილებს რომლებსაც ყოველ დილით წყალს უსხავდა. ვაკვირდებოდი დეილის მოტანილ ჭაჭის ბოთლს . მის თითებს , ვიმახსოვრებდი მის ყველა ჩასუნთქვა-ამოსუნთქვას, ყველა მიმიკას. ვაკვირდებოდი… Continue reading ოცდაორი მთვარე (12)

ოცდაორი მთვარე (11)

  თითქმის ერთი თვეა არაფერი დამიწერია . თითქოს რაღაც მნიშვნელოვანს  ველოდებოდი , რამდენჯერმე გადავდე. ახალი წლის განწყობა არ მქონია, წინასწარ ვიცოდი ერთი ჩვეულებრივი დღესავით ჩაივლიდა და ესეც მოხდა. ჩემთვის უმნიშვნელო ხალხთან მომიწია ყოფნა. გადაწყვეტილი მქონდა ყველაფერი ცუდი რაც ჩემ თავს ხდებოდა 5 რიცხვში დამემთავრებინა და ახალი ცხოვრება დამეწყო, ესეც მოვიქეცი. დეილმა მითხრა რომ მისი და გერმანიაში… Continue reading ოცდაორი მთვარე (11)

ოცდაორი მთვარე (10)

ზედმეტად დიდი ხანი ვამბობდი ისეთი რაღა უნდა დამემართოს რომ გამიკვირდეს თქო .. მისი ნაჩუქარი ბეჭედი რომელიც ყელსაბამზე მეკეთა ლამაზად დავაბინავე სანაგვე ყუთში და თილისმა შევცვალე – გასაღები. ადამიანების ნდობა ისედაც მიჭირდა მაგრამ ამ შემთხვევის მერე ალბათ ტაქსის მძღოლსაც ვეღარ ჩავუჯდები მანქანაში . რაც არ უნდა იყოს მაინც რთულია რაღაცის დამთავრება, თუმცა გამიმარტივდა . მიუხედავად იმისა რომ ყველაფერს… Continue reading ოცდაორი მთვარე (10)

ოცდაორი მთვარე (9)

  ხუთშაბათს სახლში ვიყავი არსად გავსულვარ. მთელი დღე ვიწექი და სერიალებს ვუყურებდი. თან ჩაის ვსვავდი. – ერთი წუთით ჩამოდი რა. ჩავედი. გვირილებით იდგა. ნათქვამი მქონდა რომ გვირილების გარდა არცერთი ყვავილი არ მიყვარს . წარსულზე არ ვილაპარაკოთო , მაგრამ თვითონ მომიყვა ყველაფერი რაც საჭიროდ ჩათვალა რომ უნდა მცოდნოდა. სასიამოვნო დღე იყო. პარასკევს ისევ არტ-თერაპია გვქონდა. “ვინ ვარ… Continue reading ოცდაორი მთვარე (9)